Քուվեյթ

Քուվեյթը Մերձավոր Արևելքում` Արաբական թերակղզու վրա գտնվող պետություն է: Նրան են պատկանում նաև Պարսից ծոցի մի քանի կղզիներ՝ Բուբիյան, Ֆայլական, Վարբան, Կուբբարը, Կարուն, Ումմ էլ Մարադիմը և այլն:

Տարածքի հիմնական մասն անապատներ են, լանդշաֆտը հարթավայրային է, տեղ-տեղ՝ բլրավոր, ամենաբարձր կետը (290 մ) գտնվում է երկրի ծայր արևելքում: Ընդերքը հարուստ է նավթով (աշխարհում առաջին տեղերից է), գազով:

Կլիման չոր է, արևադարձային: Ջերմաստիճանն ամռանը բարձրանում է մինչև 40^օC:

Քուվեյթը 7-րդ դարից մտել է Արաբական խալիֆության, 16-րդ դարից՝ Օսմանյան կայսրության կազմի մեջ:

19-րդ դարում այն դարձել է կռվախնձոր անգլիացիների և Օսմանյան կայսրության միջև: 1897 թ. այնտեղ տեղաբաշխվել է բրիտանական ռազմածովային հենակետ: 1899թ.անցել է Մեծ Բրիտանիայի խնամակալության տակ:

1927թ.վերջնականապես որոշվել են Քուվեյթի պետական սահմանները, որոնք մինչև օրս պահպանվում են: Քուվեյթն անկախություն է ձեռք բերել 1961թ-ի հունիսի 19-ին:

1990թ. Իրաքի զորքերը ներխուժել են Քուվեյթ՝ նրա նավթային պաշարները զավթելու նպատակով, ինչը, սակայն, առաջ է բերել համաշխարհային խոշոր նավթօգտագործողների զայրույթը. ԱՄՆ-ը, միջազգային կոալիցիա կազմելով, Քուվեյթում սկսել է ռազմական գործողություններ և 1991թ. Իրաքին դուրս մղել այնտեղից:

Քուվեյթի տնտեսությունը հիմնված է զուտ նավթարդյունահանության վրա. այն նավթ արտահանող գլխավոր երկրներից է:

Քուվեյթի հիմնական բնակիչները քուվեյթցի արաբներն են (45%): Կան նաև հարևան արաբական երկրներից եկածներ, բեդվիններ, եվրոպացիներ, հայեր և այլք: Գլխավոր քաղաքներն են Էլ Քուվեյթը և Մենա Էլ Ահմադին:

Բնակչության 88 %-ը քաղաքաբնակ է, ապրում է ժամանակակից շենքերում, շուրջ 20 հզ. մարդ քոչվոր է:

Հայերը Քուվեյթում հաստատվել են 1950-ական թվականներից՝ այստեղ գալով Իրաքից, Իրանից, Լիբանանից, Սիրիայից, Պաղեստինից ու Հորդանանից: Համայնքը ձևավորվել է 1954թ., երբ հայերի թիվն անցել է 1000-ը, ստեղծվել է առաջին համայնքային կառույցը՝ Ազգային վարչությունը:

1956թ.համայնքն անցել է Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսության հովանու ներքո և 1961 թ. ունի մնայուն հոգևոր հովիվ: 1963թ. կառուցվել է եկեղեցի-հանդիսասրահ: 1982թ. Էնտուզ Էլ Քուվեյթում ստեղծվել է Քուվեյթի և Արաբական ծոցի երկրների թեմ:

1958թ. գործում է հայկական կիրակնօրյա դպրոց, 1961թ. ՝ Հայ ազգային վարժարանը, որն ստացել է միջնակարգ դպրոցի կարգավիճակ: Մինչև Ծոցի պատերազմը (1991թ.) համայնքը շարունակաբար ստվարացել է՝ հասնելով մինչև 10-12 հզ-ի:

Գործել են ֆուտբոլի խումբ, «Սեպումյան» թատերախումբը, երկսեռ երգչախմբեր և այլն: Պատերազմի պատճառով հայերը զանգվածաբար հեռացել են Քուվեյթից:

Ներկայումս Քուվեյթում հայերի թիվը հասնում է 5 հզ-ի, որոնց գերակշիռ մասն ապրում է մայրաքաղաքում: Առավելապես արհեստավորներ են ու մանր առևտրականներ, կան նաև պետական ծառայողներ ու մտավորականներ:

Գործում են Սուրբ Վարդանանց հայկական եկեղեցին, վարժարան՝ նախակրթական, միջնակարգ և երկրորդական բաժիններով: