Տո՛ն, որին սիրով արձագանքել են Միջնավանում…

Այն աչքի էր ընկնում նոր շնչով և բովանդակության ընդգրկումով: Տոնն ինքնին պարտավորեցնող էր և դպրոցի VI-XII դաս-ի աշակերտները կարողացան հմտորեն այն հասցնել կատարյալին: Նրանք դահլիճին հաղորդակից դարձրեցին մեսրոպյան շնչին, Պարթև ու մյուս պատմիչների   մեկնությունների խորին խորհրդին:

 

Գրական երաժշտական ցերեկույթը համեմված էր գերմաներեն, անգլերեն, ռուսերեն լեզուներով հնչող բառ ու բանով, որոնց միջոցով երևում էին դասավանդող մանկավարժների`Ա. Սարիբեկյանի, Ս. Աբրահամյանի մանկավարժական հմտությունն ու նրբանկատությունը:

 

Իսկ երաժշտական ձևավորումը, որն ընտրել էր դպրոցի ԴԱԿ տիկին Շաղբաթյանը, տոնին հաղորդել էր   յուրօրինակ ժողովրդական-ազգային կոլորիտ: Ամեն ինչ իմաստ ու գույն էր ստացել դպրոցում:

 

Աշակերտները խորին ըմբռնումով էին հաղորդում իրենց գիտելիքները ու մեծարանքի խոսքերը մեր լեզվի, պատմության, մատենագրության և թարգմանչության գանձարանից: Դահլիճում թևածում էր հանճարեղ մտածողների թևավոր խոսքերը, որ գործի էր վերածվել:

 

Մեր ոսկեղենիկ մայրենին՝ իր կատարյալ թարգմանություններով, մեկ անգամ ևս հաստատեց, որ կանք ու կլինենք այնքան, որքան կկարողանանք վառ պահել մայրենիի ջահը, որ մշտաբորբոք է Աստվածաշնչի ճշմարտությամբ ու պատվիրաններով…