Մայրենին զուլալվում է մանկանց շուրթերին

Մաշտոցի պատգամ-խոսքն իրենց շուրթերին` աշակերտները ներկայացրին հայ ժողովրդի անցած ուղին ու դարերի ծովում թրծված մայրենին, որ դարձել է հայի կենսակերպ, հանապազօրյա հացն ու ջուրը:

 

Աշակերներն աղոթք – ասմունքով, խորհուրդ- խրատով ու ասույթներով փառաբանեցին մայրենի լեզվի անցած հազարամյա ճանապարհը: Ներկայացրին այն քրիստոնեական խորհուրդները, որոնք մեսրոպյան տառերի դասավորությամբ ու թվաքանակով թաքցնում են իրենց մեջ:

 

Ողջ միջոցառման ընթացքում ( դաս-միջոցառման) թվում էր` մայրենին շառաչում է հորդաբուխ Մայր Արաքսի պես, ալիքվում, տարուբերվում` փորձելով գտնել մի լույս հանգրվան աշխարհով մեկ սփռված հայության համար: Իսկ ավարտին երդումն էր շնկշնկում մանկանց շուրթերին, զուլալվում ու ազդարարաում հավատարմությունը մայրենի լեզվին:

 

Միջոցառումը ստեղծագործական բնույթ էր կրում: Գրականության ուսուցչուհի Շ. Մելիքյանը իր ստեղծագործական ջիղը համադրեց` մեծանուն բանաստեղծների մտքերին համադրելով: